ماه شعبان، ماه رسول خدا

ماه رجب سپری شد و ماه شعبان رسید . ماه شعبان را ماه پیامبر خدا گویند.سیره و روش پیامبر در این ماه این بود که تا ماه رمضان روزه میداشت و خودش می فرمود : ماه شعبان ، ماه من است. هرکس یک روز از ماه شعبان را روزه بدارد بهشت بر او واجب است.
هرگاه ، هلال ماه شعبان دیده میشد ؛ پیامبر امر مینمود تا در مدینه جار بزنند و به مردم اعلام کند که ای مردم !ماه پیامبر خدا رسیده است ، خدا رحمت کند هرکس که در این ماه ، پیامبرش را یاری کند . یعنی : در این ماه روزه بدارد.
 
 
شعبان ، مقدمه ی دیگری بر ماه خداست ؛پس باید ایامش را بسی غنیمت شمرد.
شادی های ماه شعبان ،روزهای شادمانی خدایند، ما هم شادباشیم ، نه تنها خود ، بلکه شادی ها را بین دیگران هم تقسیم کنیم .
مناجات شعبانیه ، اوج عرفان موحدان است . سطر سطر آن درس وحدانیت است و معرفت . با خواندنش ، روحمان را جلا دهیم .
پس به درگاه خداوند پناه می بریم و می گوییم : استغفر الله و أ سأله التوبه